سرور DHCP تخصیص دستی آدرس IP به هر ماشینی در یک شبکه بزرگ را حذف می کند. علاوه بر این، تداخلی را که به دلیل تخصیص اشتباه آدرس IP یکسان به چندین ماشین رخ می دهد، حذف می کند.

در این مقاله نحوه نصب و راه اندازی سرور DHCP در اوبونتو و دبیان آموزش داده خواهد شد. از شما دعوت می کنیم تا پایان این آموزش همراه بخش وبلاگ آذرسیس باشید.

مقاله مفید: نحوه بررسی Disk Space در اوبونتو

معرفی سرور DHCP

DHCP مخفف Dynamic Host Configuration Protocol و یک سرور شبکه است که به طور خودکار آدرس های IP، دروازه پیش فرض و سایر پارامتر های شبکه را به دستگاه های کلاینت اختصاص می دهد.

DHCP در شبکه های سازمانی اغلب برای کاهش تلاش های پیکربندی استفاده می شود. تمام آدرس های IP رایانه ها در پایگاه داده موجود روی ماشین سرور ذخیره می شوند.

آدرس IP اختصاص داده شده توسط سرور DHCP به کلاینت DHCP در  حالت lease قرار دارد. زمان lease بسته به مدت زمانی که یک رایانه کلاینت به اتصال یا پیکربندی DHCP نیاز دارد، متفاوت است.

DHCP چگونه کار می کند؟

تصور کنید که شبکه ای از دستگاه های متصل و DHCP، آدرس های IP را مدیریت می کند. در این بخش یک توضیح کوتاه درباره چگونگی عملکرد DHCP خواهیم داشت.

• DHCP Discover

زمانی که یک کلاینت به شبکه متصل می شود، هنوز آدرس IP ندارد و آدرس IP جستجو می کند. این کلاینت از طریق شبکه با سرور DHCP ارتباط برقرار می کند.

این درخواست به همه دستگاه ها می رسد و DHCP بسته DHCPDISCOVER را دریافت می کند.

• DHCP Offer

بعد از اینکه سرور DHCP تماس را می شنود با یک بسته DHCPOFFER پاسخ خود را ارائه می دهد.

• DHCP Request

سپس کلاینت درخواست استفاده از بسته DHCPREQUEST را به سرور ارسال می کند، که نشان می دهد برای دریافت اطلاعات پیکربندی شبکه ارائه شده در بسته DHCPOFFER آماده است.

• DHCP Pack

درنهایت کلاینت بسته DHCPACK را ارسال می کند و مشتری می تواند از آدرس IP اختصاص داده شده به آن استفاده کند.

تنظیمات محیط تست

در این مقاله از محیط آزمایشی زیر برای تنظیمات استفاده می شود:

DHCP Server - Ubuntu 20.04

نصب سرور DHCP در اوبونتو و دبیان

شما با کمک دستور زیر می توانید سرور DHCP را نصب کنید:

sudo apt install isc-dhcp-server

اکنون برای تعریف رابط هایی که DHCPD برای ارائه درخواست های DHCP با گزینه INTERFACES استفاده می کند، باید فایل etc/default/isc-dhcp-server/ را ویرایش کنید.

مثلاً برای اینکه دیمون DHCPD بر روی eth0 گوش داده شود، می توانید به صورت زیر آن را تنظیم کنید:

INTERFACES="eth0"

نحوه پیکربندی سرور DHCP در اوبونتو و دبیان

etc/dhcp/dhcpd.conf/ فایل پیکربندی اصلی DHCP است که شما باید تمام اطلاعات شبکه خود را برای ارسال به مشتریان در آن جا اضافه کنید.

عبارت هایی که در یک فایل پیکربندی DHCP تعریف شده است، شامل موارد زیر هستند:

• پارامترها

مشخص کردن نحوه انجام یک کار، یا گزینه های پیکربندی شبکه برای ارسال به کلاینت DHCP

• اعلان ها

تعریف کردن توپولوژی شبکه، تعیین کردن کلاینت ها، ارائه آدرس هایی برای کلاینت یا اعمال پارامتر هایی برای گروهی از اعلان ها

در این مرحله باید فایل پیکربندی اصلی را به صورت زیر باز کرده و تغییر دهید و سپس گزینه های سرور DHCP خود را تعریف کنید:

sudo vi /etc/dhcp/dhcpd.conf

اکنون پارامتر های جهانی زیر را در بالا فایل قرار دهید. به یاد داشته باشید که آن ها برای همه اعلان های زیر اعمال می شوند.

option domain-name "azarsys.lan";
option domain-name-servers ns1.azarsys.lan, ns2.azarsys.lan;
default-lease-time 3600; 
max-lease-time 7200;
authoritative;

در نهایت، باید یک زیر شبکه تعریف کنید. اکنون DHCP برای شبکه 192.168.10.0/24 LAN راه اندازی می شود:

subnet 192.168.10.0 netmask 255.255.255.0 {
option routers 192.168.10.1;
option subnet-mask 255.255.255.0;
option domain-search "azarsys.lan";
option domain-name-servers 192.168.10.1;
range 192.168.10.10 192.168.10.100;
range 192.168.10.110 192.168.10.200;
}

ابتدا باید یک آدرس IP ثابت به یک کامپیوتر کلاینت خاص اختصاص دهید. برای این کار بخش زیر را اضافه کنید. به یاد داشته باشید که در آن صراحتاً آدرس های MAC و IP که باید به صورت ایستا اختصاص داده شود، را مشخص کنید.

host ubuntu-node {
hardware ethernet 00:f0:m4:6y:89:0g;
fixed-address 192.168.10.105;
}

اکنون فایل را ذخیره کرده و ببندید.

سپس، با استفاده از دستور زیر می توانید سرویس DHCP را راه اندازی کنید و آن را فعال کنید، تا به طور خودکار از بوت بعدی سیستم راه اندازی شود.

------------ SystemD ------------ 
sudo systemctl start isc-dhcp-server.service
sudo systemctl enable isc-dhcp-server.service


------------ SysVinit ------------ 
sudo service isc-dhcp-server.service start
sudo service isc-dhcp-server.service enable

برای اجازه دادن به سرویس DHCP در فایروال دستور زیر را وارد کنید:

sudo ufw allow 67/udp
sudo ufw reload
sudo ufw show

نحوه پیکربندی رایانه های کلاینت DHCP

برای اینکه آدرس های IP به طور خودکار از سرور دریافت شوند، باید رایانه های کلاینت خود را در شبکه پیکربندی کنید.

ابتدا باید به رایانه های سرویس گیرنده وارد شوید و فایل پیکربندی رابط اترنت را به صورت زیر ویرایش کنید:

sudo vi /etc/network/interfaces

سپس باید گزینه های زیر را تعریف کنید:

auto eth0
iface eth0 inet dhcp

فایل را ذخیره کرده و خارج شوید. اکنون باید شبکه را با کمک دستور زیر ریستارت کنید:

------------ SystemD ------------ 
sudo systemctl restart networking

------------ SysVinit ------------ 
sudo service networking restart

به یاد داشته باشید که برای اینکه بتوانید از رابط گرافیکی روی ماشین استفاده کنید، باید تنظیمات را انجام دهید و Method را روی Automatic (DHCP) تنظیم کنید.

در نهایت، باید دستگاه مشتری شما بتواند آدرس های IP را به طور خودکار از سرور DHCP دریافت کند. پس از طی مراحل بالا نصب سرور DHCP در اوبونتو و دبیان به طور کامل انجام خواهد شد.

آذرسیس ارائه دهنده سرور مجازی و سرور اختصاصی با 7 روز گارانتی بازگشت وجه همراه با  پشتیبانی فنی و اختصاصی در کمترین زمان همراه شما کاربران و صاحبان وب سایت می باشد.

مقاله مفید: نحوه غیرفعال کردن دسترسی root Login برای PhpMyAdmin

سخن آخر

در این مقاله نحوه نصب سرور DHCP در اوبونتو و دبیان آموزش داده شد. تمام کلاینت های متصل به سرور DHCP، آدرس های IP و سایر اطلاعات شبکه را به طور خودکار دریافت می کنند.

امیدوارم این مقاله برای تان مفید بوده باشد. در صورت داشتن سوال، انتقاد یا پیشنهاد از خواندن آن خوشحال خواهیم بود، برای این کار به بخش نظرات مراجعه کنید.