مدت زمان مطالعه : 12 دقیقه
۰ کامنتمقایسه لینوکس مینت و اوبونتو یکی از اولین دغدغه های کاربران تازه وارد به دنیای لینوکس است. اگر شما هم به تازگی تصمیم گرفته اید از ویندوز یا مک به لینوکس مهاجرت کنید و نمی دانید کدام توزیع لینوکس مینت یا اوبونتو برای شروع مناسب تر است، این مقاله دقیقاً برای شماست.
هر دو سیستم عامل گزینه های محبوب و قدرتمندی برای مبتدیان هستند، اما تفاوت های مهمی دارند که می توانند تجربه شما را به کلی تغییر دهند. آیا ظاهر آشنای لینوکس مینت انتخاب بهتری برایتان است؟ یا ترجیح می دهید از پشتیبانی وسیع اوبونتو بهره ببرید؟
در ادامه، با بررسی دقیق تفاوت ها، شباهت ها و کاربردهای هر دو توزیع، به شما کمک می کنیم تا با آگاهی کامل، بهترین انتخاب را داشته باشید.
Linux Mint (لینوکس مینت)
لینوکس مینت یک سیستم عامل رایگان و کاربرپسند است که بر پایه دبیان ساخته شده و از سال ۲۰۰۶ در حال توسعه است. این توزیع با هدف ساده سازی کار با لینوکس طراحی شده و به ویژه برای کسانی که از ویندوز می آیند، بسیار مناسب است.
مینت سه محیط دسکتاپ دارد: Cinnamon با ظاهری مدرن و روان، Mate که سبک تر و مناسب سیستم های قدیمی تر است، و Xfce که کم مصرف ترین و سریع ترین گزینه برای سخت افزار های ضعیف تر است. هر کدام از این محیط ها قابل تنظیم اند و بسته به نیاز کاربر انتخاب می شوند.
این سیستم عامل برای کارهای روزمره مثل ویرایش اسناد، ایمیل، وب گردی و پخش موسیقی و ویدیو بسیار پایدار است. نسخه های سبک تر آن مانند MATE و Xfce هم برای کامپیوتر های قدیمی عملکرد خوبی دارند. مینت همچنین در مدارس و محیط های آموزشی به خاطر سادگی و پایداری اش محبوب است، و حتی می تواند به عنوان یک سرور خانگی یا تجاری کوچک عمل کند. پشتیبانی از فایل های چند رسانه ای هم آن را به گزینه ای مناسب برای سرگرمی خانگی تبدیل کرده است.
مزایا و معایب این سیستم، شامل موارد زیر است:
| مزایا | معایب |
| سهولت استفاده | محدودیت های امنیتی |
| پشتیبانی چند رسانه ای | چرخه به روزرسانی سریع تر |
| تبلیغات سفارشی سازی | اکوسیستم کوچکتر |
| پشتیبانی پرانرژی انجمن |
Ubuntu (اوبونتو)
اوبونتو یک لینوکس رایگان و متن باز است که شرکت کاننیکال با تمرکز بر سهولت استفاده، به روزرسانی مداوم و امنیت بالا آن را توسعه می دهد. این توزیع با دسکتاپ گنوم تجربه‌ای یکنواخت و کاربرپسند را برای کاربران خانگی و حرفه‌ای فراهم می کند.
اوبونتو دسکتاپ برای کارهای روزمره و رابط گرافیکی روان، اوبونتو سرور برای اجرای پایدار برنامه ها و زیرساخت های ابری و اوبونتو کور به‌عنوان نسخه ای خیلی سبک و ماژولار برای دستگاه های اینترنت اشیا عرضه می‌شود—همه با تضمین پشتیبانی و به روزرسانی های مرتب.
این سیستم عامل با پشتیبانی عالی از ابزار های برنامه نویسی، در دنیای کدنویسی بسیار پرکاربرد است. در شرکت های بزرگ نیز با پشتیبانی تجاری کاننیکال، برای کار های سازمانی قابل اعتماد است. همچنین برای کارهای روزمره، استفاده در محیط های امن، و در دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی به دلیل امنیت بالا، رابط ساده و ابزار های علمی، گزینه ای عالی است.
مزایا و معایب این سیستم، شامل موارد زیر است:
| مزایا | معایب |
| پشتبانی طولانی مدت | دسکتاپ مصرف کننده منابع |
| مستندات رسمی عظیم | عملکرد با استفاده از بسته اسنپ |
| ویژگی های امنیتی قوی | مناسب برای شرکت ها |
| تجربه ساده و یکنواخت گنوم | |
| گزینه های نرم افزاری |
مقایسه لینوکس مینت و اوبونتو
لینوکس مینت و اوبونتو دو توزیع محبوب لینوکس با ریشه مشترک دبیان هستند که شباهت های زیادی دارند، اما تفاوت های قابل توجهی نیز در تجربه کاربری، محیط دسکتاپ، و مدیریت منابع و به روزرسانی ها ارائه می دهند:
شباهت های لینوکس مینت و اوبونتو
هر دو توزیع لینوکسی، یعنی لینوکس مینت و اوبونتو، شباهت های زیادی دارند و برای کاربران تازه کار گزینه های خوبی هستند:
- پایه مشترک
هر دو بر پایه دبیان ساخته شده و از سیستم مدیریت بسته مشابه (APT) استفاده می کنند، که باعث سازگاری زیاد در نرم افزارها و سخت افزارها می شود.
- کاربرپسندی
لینوکس مینت و اوبونتو رابط گرافیکی دارند و کار با آن ها آسان است، به طوری که بیشتر کارها بدون نیاز به خط فرمان انجام می شود.
- نرم افزارهای آماده
با نصب هر کدام، مجموعه ای از برنامه های کاربردی مثل مرورگر، آفیس و پخش کننده رسانه ای به صورت پیش فرض وجود دارد.
- پشتیبانی قوی
هر دو جامعه کاربری فعال، مستندات کامل و انجمن های پشتیبانی گسترده ای دارند که به حل مشکلات و یادگیری کمک می کنند.
تفاوت های لینوکس مینت و اوبونتو
تفاوت های میان لینوکس مینت و اوبونتو که موجب آسان تر شدن انتخاب میان آن ها توسط کاربران می شود، شامل موارد زیر است:
- محیط دسکتاپ
مینت از محیط Cinnamon استفاده می کند که شبیه ویندوز است و برای کاربران تازه کار آشنا به نظر می رسد.
اوبونتو به طور پیش‌فرض از GNOME استفاده می کند که مدرن تر و ساده تر است.
- مصرف منابع
مینت سبک تر بوده و برای سیستم های ضعیف یا قدیمی مناسب تر است.
اوبونتو (به‌ویژه با GNOME) سنگین تر بوده و برای سخت افزارهای قوی تر بهتر جواب می دهد.
- به روزرسانی ها
مینت بر پایداری تأکید دارد و به کاربران اجازه می دهد کنترل بیشتری روی به روزرسانی ها داشته باشند.
اوبونتو سریع تر به روز شده و ویژگی های جدیدتری ارائه می دهد، اما این ممکن است گاهی باعث ناپایداری شود.
- سفارشی سازی
مینت قابلیت سفارشی سازی زیادی دارد و کاربران می توانند ظاهر و عملکرد سیستم را به دلخواه تغییر دهند.
در اوبونتو هم می توان سفارشی سازی کرد، ولی محدود تر است و برای تغییرات بیشتر باید افزونه نصب کرد.
- مخازن نرم افزار
مینت از مخازن اوبونتو استفاده می کند ولی نسخه های پایدارتر و تست‌شده تر را ترجیح می دهد.
اوبونتو نرم افزار های جدید را زودتر دریافت می کند و برای کسانی که دنبال آخرین نسخه ها هستند مناسب تر است.
نتیجه گیری: لینوکس مینت یا اوبونتو، کدام انتخاب بهتر است؟
در پایان، لینوکس مینت و اوبونتو هر دو از بهترین توزیع های لینوکس برای کاربران تازه کار هستند.
اگر به دنبال محیطی ساده، شبیه به ویندوز و مناسب برای سیستم های ضعیف تر هستید، لینوکس مینت انتخابی عالی خواهد بود. در مقابل، اگر پایداری، پشتیبانی گسترده و قابلیت رشد در محیط لینوکسی برایتان مهم تر است، اوبونتو می تواند گزینه بهتری باشد.
انتخاب نهایی به نیازها و سطح تجربه شما بستگی دارد؛ اما در هر صورت، شروع با یک توزیع کاربرپسند لینوکس، گام بزرگی به سوی دنیای متن باز خواهد بود.
اگر قصد دارید لینوکس را روی سرور هم تجربه کنید، پیشنهاد می کنیم از سرور مجازی لینوکس آذرسیس استفاده کنید که هم از نظر سرعت، هم پایداری و هم قیمت، انتخاب مناسبی برای شروع کار با لینوکس در فضای ابری است.
لینوکس مینت برای کاربران مبتدی مناسب تر است، زیرا محیط کاربری آن (به‌ویژه نسخه Cinnamon) بیشتر شبیه ویندوز است و کار با آن ساده تر به نظر می رسد.
لینوکس مینت، مخصوصاً نسخه های XFCE یا MATE، منابع کمتری مصرف می‌ک ند و برای سیستم های ضعیف یا قدیمی بهتر است. اوبونتو با محیط GNOME سنگین تر است و نیاز به رم و پردازنده قوی تری دارد.