در این مقاله نحوه نصب و راه اندازی سرور DHCP در اوبونتو و دبیان آموزش داده خواهد شد. می توانید محدوده IP را در پیکربندی سرور DHCP تعریف کنید. سرور DHCP تخصیص دستی آدرس IP به هر ماشینی در یک شبکه بزرگ را حذف می کند. علاوه بر این، تداخلی را که به دلیل تخصیص اشتباه آدرس IP یکسان به چندین ماشین رخ می دهد، حذف می کند.
مقاله مفید: نحوه بررسی Disk Space در اوبونتو
فهرست مطالب
آموزش نصب سرور DHCP در اوبونتو و دبیان
معرفی سرور DHCP
DHCP مخفف Dynamic Host Configuration Protocol و یک سرور شبکه است که به طور خودکار آدرس های IP، دروازه های پیش فرض و سایر پارامترهای شبکه را به دستگاه های کلاینت اختصاص می دهد. DHCP در شبکه های سازمانی اغلب برای کاهش تلاش های پیکربندی استفاده می شود. تمام آدرس های IP رایانه ها در پایگاه داده موجود روی ماشین سرور ذخیره می شوند.
آدرس IP اختصاص داده شده توسط سرور DHCP به کلاینت DHCP در حالت lease قرار دارد. زمان lease بسته به مدت زمانی که یک رایانه کلاینت به اتصال یا پیکربندی DHCP نیاز دارد، متفاوت است.
DHCP چگونه کار می کند؟
تصور کنید که شبکه ای از دستگاه های متصل و سرور DHCP، آدرس های IP را مدیریت می کند. در این بخش یک توضیح کوتاه درباره چگونگی عملکرد DHCP خواهیم داشت:
- DHCP Discover: زمانی که یک کلاینت به شبکه متصل می شود، هنوز آدرس IP ندارد و آدرس IP جستجو می کند. این کلاینت از طریق شبکه با سرور DHCP ارتباط برقرار می کند. این درخواست به همه دستگاه ها می رسد و سرور DHCP بسته DHCPDISCOVER را دریافت می کند.
- DHCP Offer: بعد از اینکه سرور DHCP تماس را می شنود با یک بسته DHCPOFFER پاسخ می دهد.
- DHCP Request: سپس کلاینت درخواست استفاده از بسته DHCPREQUEST را به سرور ارسال می کند که نشان می دهد برای دریافت اطلاعات پیکربندی شبکه ارائه شده در بسته DHCPOFFER آماده است.
- DHCP Pack: درنهایت کلاینت بسته DHCPACK را ارسال می کند و مشتری می تواند از آدرس IP اختصاص داده شده به آن استفاده کند.
تنظیمات محیط تست
در این مقاله از محیط آزمایشی زیر برای تنظیمات استفاده می شود:
DHCP Server - Ubuntu 20.04
نصب سرور DHCP در اوبونتو و دبیان
با کمک دستور زیر می توانید سرور DHCP را نصب کنید:
sudo apt install isc-dhcp-server
اکنون برای تعریف رابط هایی که DHCPD برای ارائه درخواست های DHCP با گزینه INTERFACES استفاده می کند، باید فایل etc/default/isc-dhcp-server/ را ویرایش کنید.
مثلا برای اینکه دیمون DHCPD بر روی eth0 گوش داده شود، می توانید بصورت زیر آن را تنظیم کنید:
INTERFACES="eth0"
نحوه پیکربندی سرور DHCP در اوبونتو و دبیان
etc/dhcp/dhcpd.conf/ فایل پیکربندی اصلی DHCP است که شما باید تمام اطلاعات شبکه خود را برای ارسال به مشتریان در آنجا اضافه کنید.
عبارت هایی که در فایل پیکربندی DHCP تعریف شده است عبارت اند از:
- پارامترها: مشخص کردن نحوه انجام یک کار، انجام یک کار یا گزینه های پیکربندی شبکه برای ارسال به کلاینت DHCP
- اعلان ها: تعریف کردن توپولوژی شبکه، تعیین کردن کلاینت ها، ارائه آدرس هایی برای کلاینت یا اعمال پارامترهایی برای گروهی از اعلان ها
در این مرحله باید فایل پیکربندی اصلی را به صورت زیر باز کنید و تغییر دهید و سپس گزینه های سرور DHCP خود را تعریف کنید:
sudo vi /etc/dhcp/dhcpd.conf
اکنون پارامترهای جهانی زیر را در بالای فایل قرار دهید. بیاد داشته باشید که آنها برای همه اعلان های زیر اعمال می شوند.
option domain-name "azarsys.lan"; option domain-name-servers ns1.azarsys.lan, ns2.azarsys.lan; default-lease-time 3600; max-lease-time 7200; authoritative;
درنهایت، باید یک زیرشبکه تعریف کنید. اکنون DHCP برای شبکه 192.168.10.0/24 LAN راه اندازی می شود:
subnet 192.168.10.0 netmask 255.255.255.0 { option routers 192.168.10.1; option subnet-mask 255.255.255.0; option domain-search "azarsys.lan"; option domain-name-servers 192.168.10.1; range 192.168.10.10 192.168.10.100; range 192.168.10.110 192.168.10.200; }
ابتدا باید یک آدرس IP ثابت به یک کامپیوتر کلاینت خاص اختصاص دهید. برای این کار بخش زیر را اضافه کنید. بیاد داشته باشید که در آن صراحتا آدرس های MAC و IP که باید بصورت ایستا اختصاص داده شود، را مشخص کنید.
host ubuntu-node { hardware ethernet 00:f0:m4:6y:89:0g; fixed-address 192.168.10.105; }
اکنون فایل را ذخیره کنید و ببندید.
سپس، با استفاده از دستور زیر می توانید سرویس DHCP را راه اندازی کنید و آن را فعال کنید تا بطور خودکار از بوت بعدی سیستم راه اندازی شود:
------------ SystemD ------------ sudo systemctl start isc-dhcp-server.service sudo systemctl enable isc-dhcp-server.service ------------ SysVinit ------------ sudo service isc-dhcp-server.service start sudo service isc-dhcp-server.service enable
برای اجازه دادن به سرویس DHCP در فایروال دستور زیر را وارد کنید:
sudo ufw allow 67/udp sudo ufw reload sudo ufw show
نحوه پیکربندی رایانه های کلاینت DHCP
برای اینکه آدرس های IP به طور خودکار از سرور DHCP دریافت شوند باید رایانه های کلاینت خود را در شبکه پیکربندی کنید.
ابتدا باید به رایانه های سرویس گیرنده وارد شوید و فایل پیکربندی رابط اترنت را به صورت زیر ویرایش کنید:
sudo vi /etc/network/interfaces
سپس باید گزینه های زیر را تعریف کنید:
auto eth0 iface eth0 inet dhcp
فایل را ذخیره کرده و خارج شوید.
اکنون باید شبکه را با کمک دستور زیر ریستارت کنید:
------------ SystemD ------------ sudo systemctl restart networking ------------ SysVinit ------------ sudo service networking restart
بیاد داشته باشید که برای اینکه بتوانید از رابط گرافیکی روی ماشین استفاده کنید باید تنظیمات را انجام دهید و Method را روی Automatic (DHCP) تنظیم کنید.
درنهایت، باید دستگاه مشتری شما بتواند آدرس های IP را بطور خودکار از سرور DHCP دریافت کند.
مقاله مفید: نحوه غیرفعال کردن دسترسی root Login برای PhpMyAdmin
نتیجه گیری
در این مقاله نحوه نصب و راه اندازی سرور DHCP در اوبونتو و دبیان آموزش داده شد. تمام کلاینت های متصل به سرور DHCP، آدرس های IP و سایر اطلاعات شبکه را به طور خودکار دریافت می کنند. امیدوارم این مقاله برایتان مفید بوده باشد. در صورت داشتن سوال به بخش نظرات مراجعه کنید.
من چند تا از مقاله های آموزشی تون رو دیدم بدون مطالب اضافی و کامل بود ممنون از تیم حرفه ای تون
thanks azarsys
بسیار مفید و عالی بود خیلی ممنون از آذرسیس